Soğuk Savaş Kalıntısı, Barış Anıtına Dönüşüyor

Michel Nagi Ghostine, Tarihi Bunkeri Kültürel Mekana Çeviriyor

Ghostine, bu projenin ilhamını, insanlık tarihinin en çalkantılı dönemlerinden biri olan Soğuk Savaş'tan alıyor. Bunker 17/5001, bir zamanlar insan çatışmasının ve güvenlik arayışının bir simgesi olarak inşa edilmişken, şimdi barış ve düşünce alanı olarak yeniden tasarlanıyor. Tasarımcı, bu yapıyı yıkımın bir simgesinden, umudun ve toplumsal çabanın bir simgesine dönüştürme arzusuyla hareket ediyor.

Proje, Berlin Duvarı anıtı, açık bir boşluk ve şeffaf bir Barış Merkezi içerecek şekilde planlandı. Aynalı yüzeylerle dematerialize olan yapı, değişen barış ve uzlaşma manzarasını yansıtan dinamik bir cepheden oluşuyor. Honecker’in Barakası, umut ve anma simgesi olan bir Ginko Biloba ağacı ile taçlandırılmış bir cam pavyona dönüşüyor.

Bunker 17/5001'in dönüşüm süreci, yenilikçi teknikler ve düşünceli metodolojilerin dikkatli bir karışımını içeriyor. Kinetic cepheler gibi gelişmiş üretim teknolojilerini kullanarak, barış ve uzlaşma anlatısına dinamizm katmayı hedefleyen tasarım ekibi, şeffaflık ve umudu temsil eden cam pavyonlar gibi sembolik ve sürdürülebilir malzemeleri tercih ediyor.

Barış Merkezi, müze, sergi merkezi, konferans salonları, hizmet alanları, sanatçılar için deneysel alanlar ve bir restoranı içeren 100m x 35m x 17.5m ölçülerinde bir alanı kaplıyor. Barış tartışmaları için tasarlanmış olan Fener ise 8m x 30m x 14m boyutlarında.

Ziyaretçiler, anıtın bulunduğu meydana geçmeden önce, hafızanın boşluğu aracılığıyla inerek, Objekt'in karşısında duruyorlar. Barış merkezi ve sığınak, keşfe açık bir şekilde ziyaretçilere sunuluyor. İçeride, kırmızı asansörle yukarı çıkarak, çatışma ortasında umudu simgeleyen aydınlık fenerin bulunduğu bahçeye ulaşıyorlar.

Proje, 1960'ların sonlarında inşa edilen ve Berlin Duvarı'nın yıkılmasına kadar görevini sürdüren bunker üzerinde 2008 yılında başlayan tartışmalar sonucunda, 2017 yılında Ghostine'nin proje konseptinin hayata geçirilmesiyle sonuçlanıyor.

Proje, Bunker 17/5001'in tarihi önemini ve toplum üzerindeki etkisini anlamak ve onu barışın bir sembolü olarak yeniden canlandırmak için kapsamlı bir tasarım araştırması gerektiriyor. Tarihi analiz, mimari çalışmalar ve sosyokültürel araştırma gibi disiplinlerarası bir yaklaşım benimseyen tasarım ekibi, arşiv araştırmaları, alan ziyaretleri ve tarihçiler, mimarlar ve yerel paydaşlarla yapılan röportajlarla veri topluyor.

Barış Merkezi'nin tasarımı, pratiklik ve sembolizmin uyumlu bir karışımıyla karakterize ediliyor. Şeffaflık ve erişilebilirliği teşvik eden saydam malzemeler ve stratejik aydınlatma kullanılarak, barış çabaları için gerekli olan bir ortam oluşturuluyor. Tarihi unsurlarla çağdaş tasarım özelliklerinin birleşimi, çatışmanın bir simgesinden iyimserliğin bir işaretine doğru ilerleyen bir dönüşümü işaret ediyor.